سبد خرید شما خالی است.
با قابلیت جدید فرینش می توانید تست های روانشناسی را به صورت آنلاین در دسترس داشته باشید.
اختلال شخصیت مرزی به بیمارانی گفته می‌شود که ثبات عاطفی، خلقی، رفتاری ندارند و روابط ابژه‌ای و خودانگاره‌های آنها ناپایدار است. این افراد معمولا رفتارهای بی‌ثباتی را از خود نشان می‌دهد و همین امر آنها را به افراد بی‌ثبات در روابط فردی و اجتماعی تبدیل می‌کند. اگر به سابقه روابط افراد مبتلا به شخصیت مرزی توجه داشته باشید متوجه می‌شوید روابط‌شان آشوب‌های زیادی دارد و معمولا دوستان و اطرافیان خود را آرمانی می‌کنند و در پایان با شکست روبه‌رو می‌شوند.
اختلال شخصیت مرزی معمولا خود را با علائم مختلفی نشان می‌دهد. خشم شدید و بی‌ثباتی عاطفی مهمترین ویژگی است که در این افراد دیده می‌شود. بی‌ثباتی عاطفی می‌تواند رفتارهایی با تکانش‌گری بالا را ایجاد کند به طور مثال آنها بی‌باکانه رانندگی می‌کنند. خودکشی شکل دیگری از علائم ابتلا به این بیماری است که معمولا حالت فریبکارانه دارد.
البته باید بدانید همیشه رفتار خودکشی آنها فریبکارانه نیست و اطرافیان آنها باید بسیار مراقب باشند. خودزنی که معمولا با هدف رهایی از اضطراب و ملامت انجام می‌شود علامت دیگری از اختلال شخصیت مرزی است. حساسیت زیاد به شرایط محیطی، ترس از رهاشدگی و طردشدگی و بروز خشم‌های بسیار زیاد حتی در مواجهه با یک جدایی کوتاه‌مدت واقع‌گرایانه و یا تغییرات غیرقابل اجتناب در نقشه‌ها از علائم این اختلال است.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمولا از طرد شدن واهمه دارند زیرا رها شدن و یا طرد شدن این پیام را به آنها می‌رساند که بد هستند. آنها نمی‌توانند تنهایی را تحمل کنند و نیاز دارند دائما با دیگران در ارتباط باشند. کوشش‌هایی که برای جلوگیری از طرد شدن و رها شدگی دارند باعث بروز رفتارهای تکانشی و آسیب زدن به خود می‌شود.
اختلال‌های خلقی که به صورت همزمان رخ می‌دهند از جمله مواردی هستند که نشان می‌دهند افراد به این اختلال دچار هستند. البته باید بدانید یک مقطع از این اختلال شبیه به اختلال خلقی است و متخصص بالینی باید الگوی رفتار بیمار را مد نظر قرار دهد تا در پایان بتواند تشخیص این اختلال را مطرح کند. اگر متخصص بالینی تنها بر مبنای تصویر مقطعی و بدون اطلاعات مستند این شخصیت مرزی را تشخیص دهد ممکن است به بیراهه برود.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ویژگی‌های زیر را از خود نشان می‌دهند:
علل ابتلا به اختلال شخصیت مرزی می‌تواند ژنتیکی باشد. معمولا کسانی که فردی در خانواده‌شان به این اختلال مبتلا است، ممکن است در معرض ابتلا به این اختلال قرار گیرد. یکی دیگر از مواردی که می‌تواند منجر به بروز این اختلال شود تجارب عدم زندگی شاد در دوران کودکی است. نقش تجارب در سه سال اول عمر بسیار مهم است و اگر در این سه سال تجارب بدی برای کودک رخ دهند این اختلال رخ می‌دهد. از علل دیگر ابتلا به اختلال شخصیت مرزی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
برای درمان این اختلال چندین روش وجود دارند که گاهی ممکن است بیمار از تمامی روش‌ها برای درمان استفاده کند.
یکی از مهمترین درمان‌هایی که این افراد باید مد نظر داشته باشند استفاده از داروهای ثابت‌کننده خلق است. داروهای ضد جنون و ضد افسردگی می‌تواند این علائم را تا حد زیادی کنترل نماید.
یکی دیگر از روش‌های درمانی که معمولا در کنار دارو درمانی مفید است رفتار درمانی دیالیتیکی است. این روش نوین می‌تواند به آنها کمک کند بر علائم بیماری خود کنترل داشته باشند.
برخی از روانشناسان بر این عقیده هستند گروه درمانی می‌تواند به این افراد کمک کند از مشکلات خود بربیایند. زیرا آنها می‌آموزند رفتارهای بد و ناپسند را جایگزین رفتارهای خوب کنند.
سخن پایانی
تا به اینجا تلاش کردیم اطلاعات کاملی را در مورد اختلال شخصیت مرزی در اختیار شما قرار دهیم. افراد مبتلا به این اختلال از عدم ثبات در روابط فردی و اجتماعی خود رنج می‌برند و در موارد حاد اقدام به خودکشی می‌کنند. اگر می‌خواهید به عنوان یک روانشناس کار خود را آغاز کنید باید شناخت کاملی به بیماری‌های روانی داشته باشید. با شرکت در دوره های آموزشی فرینش می‌توانید دانش خود را به عنوان یک روانشناس و مشاور ارتقا دهید.
مرکز آموزش و کوچینگ روانشناسی فرینش اولین پلتفرم برای رشد روانشناسان بعد از تحصیلات آکادمیک می‌باشد که در واقع این افراد می‌توانند به‌صورت پایه‌ای در دوره‌های آموزشی ما شرکت کرده و با آموزش‌های دوره‌ای کاملی که وجود دارد به صورت حرفه‌ای مشاوره روانشناسی را یادبگیرند تا بتوانند در این بازار کار به سراغ شغل مورد نظر خود یعنی مشاوره روانشناسی بروند.